Saturday, February 13, 2010

Σφυρίγματα

Ξέρω
τα ποιήματά μου μοιάζουν
με τα σφυρίγματα των τρένων
τις νύχτες.
Σφυρίζουν
στα όνειρα των ανθρώπων.
Πού τους ταξιδεύουν;
Κι εσύ έρχεσαι από μακριά
πίσω πολύ
από τότε που
όλα τα κορίτσια τα φώναζαν Μαρία
και τρέχανε στο χωματόδρομο
με μια αλογοουρά
ν' ανεμίζει στο χρόνο.
Τώρα
όταν κοιμάσαι
ακούς
τα σφυρίγματα του τρένου μου
πετάγεσαι από τον ύπνο
αλυχτισμένη
και για μια στιγμή μόνο
περνάει μπροστά σου
η εικόνα μου που φεύγω
μες στη νύχτα.
"Το 'χασα", λες
χωρίς να συνειδητοποιείς
ότι το τρένο μου
δεν έχει άλλη διαδρομή
και άλλη κατάληξη
παρά μόνο
στις δικές σου πατρίδες.

No comments: