Διάβασα ποιήματα
χιλιάδες ποιήματα
αυτές τις μέρες
ψάχνοντας να βρω
τα πορτοκάλια
και τις πορτοκαλιές.
Βρήκα
πρατήρια βενζίνης
στρόβιλους
ρουκέτες
ναρκωτικές ουσίες
βρήκα
ονόματα πόλεων άγνωστων
προάστια της Ελσινόρης
ιατρικούς όρους
και αρρώστιες
που ρίχνουν τους ανθρώπους
στην άλλη πλευρά της ζωής
στο θάνατο
βρήκα μάρκες αυτοκινήτων
ποδοσφαιριστές παλιούς
δρόμους ξεχασμένους
που μου έφεραν στη μνήμη
συναντήσεις
ραντεβού κι ανεκπλήρωτα
όνειρα
καφενεία
όπου είχα πιει τους πρώτους
έφηβους καφέδες
και ύποπτα μπιλιαρδάδικα
όπου γιόρτασα
τις πρώτες μου κοπάνες
γέφυρες σε χώρες μακρινές
που τις είχα ακούσει
ή τις είχα θαυμάσει σε
φωτογραφίες πανοραμικές
σύρματα ηλεκτροφόρα
με λογιών λογιών πουλιά
αγκιστρωμένα πάνω τους
να παρακολουθούν περίεργα
τις μικρές μας υποθέσεις
τις ανθρώπινες
βρήκα καλύβες
στημένες σε πασάλους
μέσα σε νερά
και άλλες καλύβες
από άχυρο
σπίτια μικρά
αγνώστων
που κουβαλούν στις πλάτες τους
γνώριμες δυσκολίες
μια εγκυκλοπαίδεια ολόκληρη
ήταν τα ποιήματα
που διάβασα
που μου έμαθαν ξανά τη ζωή
αυτή που είχα ξεχάσει
αυτή που νόμισα
ότι την είχε ζήσει κάποιος άλλος
λίγο μεγαλύτερος από μένα
δυο-τρεις δεκαετίες ίσως
με εμπειρίες πολύχρωμες
από κάθε μέρα του
από κάθε στιγμή του
από κάθε γωνιά των πόλεων
απ’ όπου πέρασα κι εγώ.
Όμως ήμουν εγώ αυτός
δυο-τρεις δεκαετίες μόλις
μικρότερος
που τα ’χα ζήσει όλα αυτά
και τα έβλεπα ξανά
μπροστά στα μάτια μου
να περνούν φωτισμένα
μέσα σε ποιήματα
άλλων ποιητών.
Βρήκα τα πάντα
εκτός από
τα πορτοκάλια
και τις πορτοκαλιές
που έψαχνα.
